تاریخچه صنعت مسگری
در گذشته بشر بعد از سنگ و گل، برای رفع سایر نیازهایش به فلز روی آورد. در بین فلزات، مس سریع‌تر از بقیه فلزات بکار رفت زیرا بصورت خالص در طبیعت یافت می‌شد و استخراج و بهره‌برداری از آن ساده بود.
درخشش و جلای مس خالص و رنگ جالب توجه سنگ‌های معدنی از دیگر علل کاربرد آن در طول اعصار گذشته است. به نقل از برخی منابع، قدمت استفاده از مس بر اساس مدارک و شواهد باستانشناسی به ۹۵۰۰ ق.م می‌رسد و تا قبل از هزاره ۵ ق.م(کشف ذوب مس) بصورت خالص بکار رفته و از شیوه چکش‌کاری سرد برای شکل دادن به آن استفاده می‌شد.
امروزه با استناد به مدارک غیرقابل انکار که از گوشه کنار ایران دست یافته شده است، می‌توان شمال و مرکز ایران را جزء قدیمی‌ترین مراکز فلزکاری جهان و نیز فلزکاران ایران از پیشگامان کشف ذوب مس در جهان باستان دانست که فراوانی معادن مس در ایران، مؤید این نکته است. با توجه به کشف کوره ذوب مس در سگز آباد قزوین واقع در «تپه قبرستان»، توسط «دکتر مجدزاده»، و نزدیک بودن این منطقه از لحاظ جغرافیایی به زنجان، که احتمالاً اولین کوره ذوب مس است و نیز وجود معادن بزرگ مس در منطقه نظیر معدن مس «رشید آباد» می‌توان به قدمت استفاده از این فلز در زنجان پی برد.
دوره اسلامی
با ممنوعیت استفاده از طلا و نقره برای ساخت ظروف، روند استفاده از فلزاتی چون مس افزایش یافت. زیرا فلزی چکش خوار، شکل‌پذیر، با قابلیت تورق و مفتول شدن و اجرای تزئینات مختلفی چون مشبک‌کاری، قلمزنی، حکاکی، فلزکوبی، ترصیع و کنده‌کاری و … است. در طول تاریخ در کنار دیگر کاربردهای مس از این فلز جهت ضرب سکه نیز استفاده شده است.