تاریخچه قلمزنی
قلم زنی یکی از مشهورترین و قدیمی‌ترین صنایع دستی اصفهان است که در شهرهای شیراز و تبریز نیز رونق دارد و و در اماکن متبرکه و ضریح بزرگان دیده می‌شود. قلم زنی در حقیقت نوعی حکاکی ظریف روی فلزات (مس، طلا، نقره و برنج) است. پیشینه این هنر به زمان سکاها یا سیتها از نژاد آریایی‌ها نسبت داده می‌شود.
امروزه برای قلم زنی در ابتدا داخل یا زیر ظرف مورد نظر را از محلول قیر و گچ پر می‌کنند تا در حین کار، سر و صدای قلم کمتر به گوش برسد و همچنین ظرف سوراخ نشود. سپس هنرمند قلم زن با استفاده از ابزاری چون قلم‌های مخصوص و چکش، طرح مورد نظر خود را روی ظرف اجرا می‌کند و به برجسته‌سازی و سه‌بعدی کردن جزئیات طرح می‌پردازد. پس از ایجاد نقش‌ها قیر را جدا می‌کنند و روی شیارها گرده زغال می‌ریزند و در مرحله بعد روی ظرف را با روغن جلای سیاه می‌پوشانند. به این ترتیب نقش‌های قلم‌زده شده به‌شکل خط‌هایی تیره و مشخص دیده می‌شود.