تاریخچه سماورسازی
سماور یک واژه روسی به معنی خودجوش است. در دوره صفویه قهوه وارد ایران شد و در آغاز احتمالاً از سماور برای تهیه قهوه استفاده می‌گردید اما بعدها وسیله‌ای برای تهیه چای بود. بنابر شواهد در قرن هجدهم میلادی از ایران و خاورمیانه به روسیه وارد شد و مردم آن را به یک کالای هنری تبدیل کردند. برای اولین بار سماور در دوره سلطنت شاهرخ نوه نادرشاه افشار از روسیه وارد ایران شد و تا دوره قاجار نیز وارداتی بود. بعدها صنعت سماورسازی در شهرها و روستا و در میان عشایر رونق گرفت و دواتگران از آن پس انواع سماور و وسایل مربوط به آن از جمله جام، لگنچه و پارچ می‌ساختند. از جمله مصنوعات دستی در مشهد مقدس سماورسازی است که تولیدات آن بسیار معروف می‌باشد. این سماورها با نقش و نگار آراسته گردیده و گاهاً با ورشو آبکاری می‌شود.
استفاده از سماور طی سالیان طولانی با فرهنگ ایرانیان درآمیخته و همواره مورد توجه خانواده‌ها بوده است. واژه سمار، روسی و به معنی خود جوش است. سماور برای اولین بار توسط شاهرخ، نوه نادر شاه، وارد ایران شد. در آن زمان سماور کالایی وارداتی بود و برای تهیه قهوه کاربرد داشت.
سماور سازی بعدها در بین عشایر و روستاییها رونق گرفت. آن‌ها در کنار سماور، وسایلی چون لگنچه، پارچ و جام هم می‌ساختند. مشهد یکی از تولیدکنندگان اصلی سماور است. این سماورها با نقش و نگار سنتی تزیین و با ورشو، آبکاری می‌شوند. بازارهای قدیمی مشهد محل فروش این صنایع دستی دیرینه و کاربردی هستند.